Wijkjury bezoekt voorstelling ''Framed'' van Conny Janssen Danst bij Flint

Wervelend, herkenbaar, fel!
Op een zonnige zondagmiddag 23 april bezocht Wijkjury Amersfoort de voorstelling Framed van Conny Janssen Danst in Flint Amersfoort.

Yvonne: Het was een prachtige dansvoorstelling met op de achtergrond videobeelden van de stad Rotterdam. Wat indruk op mij maakte waren de video’s van een soort flat waar de verschilde kamers verlicht waren.

Elly: Wat een prachtige wervelende, maar ook intense voorstelling! We zagen de hectiek van de stad die ineens tot stilstand kwam (door een Lockdown). Op de achtergrond werd dit met veelzijdige visuals weergegeven. Wat ik prachtig vond was de dans, van Mariko Shimoda en Yanaika Holle, waar de vlechten van de danseressen aan elkaar waren geknoopt, om zo een navelstreng te verbeelden. Je kan niet mèt, maar ook niet zonder elkaar… Door het nagesprek werd er nog meer duidelijk over de bedoeling erachter. Hoe een mens, in een groep toch alleen kan zijn. Heel indrukwekkend!

Jesca: Ik sluit mij daarbij aan. Ik vond dat de eenzaamheid van de mens goed werd weergegeven in de dans. Ik was erg onder de indruk van het prachtige enorme scherm waarop verschillende beelden werden geprojecteerd en die inderdaad goed de hectiek van de stad weergaven. Het felle licht was heftig en ongemakkelijk, maar maakte het geheel ook weer heel intens. Voor mij was het vooral een spektakel over de worsteling van de mens met het leven. Ik heb geboeid gekeken. Ik had eerst niet helemaal door dat het een aantal individuen uit de flat voorstelde, maar dat werd duidelijk in het nagesprek. Wat een leuke, bevlogen vrouw is Conny Janssen. Zij gaat door het vuur voor haar dansers!

Willem-Jan: Ja! Het gesprek vond ik erg leuk waarin Conny Janssen vertelde over het ingewikkelde repetitieproces en over de creatieve repeteerruimtes die zij en haar team hadden bedacht waardoor de voorstelling toch tot stand kon komen. Erg leuk om te horen hoe zo’n bijzonder repetitieproces verloopt. Knap hoor!

Yvonne: Ik vond dat ook heel indrukwekkend om te horen. Het zorgde ervoor dat ze konden repeteren, structuur hadden en toch contact met elkaar konden onderhouden. De scènes uit de voorstelling zag ik ook als de dansen uit het leven, met ieder een eigen dans. Elk mens heeft contact nodig. Mensen hebben mensen nodig. Dus uiteindelijk heeft iedereen dat in ieder geval met elkaar gemeen.

Ina: Elke seconde, elke beweging was precies afgesteld op de muziek en op de visuals op de achtergrond. Ontzettend knap! De flats op de achtergrond met allemaal verschillende mensen deed mij doen realiseren dat ik het samenzijn toch het leukste vind van de Wijkjury. Het samenzijn en naar mooie voorstellingen gaan.