WijkJury bezoekt tentoonstelling 'Onbegrensd' in het Mondriaanhuis

WIJKJURY AMERSFOORT BEZOEKT | ONBEGRENSD | MONDRIAANHUIS

Op zondag 16 oktober bezocht WijkJury Amersfoort de tentoonstelling ‘Onbegrensd’ in het Mondriaanhuis.

We werden rondgeleid door Margot, ze is kunsteducator en maakt zelf ook kunst. Margot nam ons mee naar de biografiezaal van Mondriaan. Ze vertelde dat we in het huis staan waar Mondriaan gewoond heeft, en wees ons op de zwarte lijn langs alle muren van de ruimte. Daar konden we zien waar Mondriaan zich begaf in de tijd, en aan welke schilderijen hij op dat moment werkte.

We vonden het heel interessant om te zien dat hij begonnen was als figuratief schilder, hij schilderde natuurgetrouw met kloppende kleuren. Steeds verder in de tijd kwamen er fellere kleuren bij, en werd alles steeds meer abstract. Je kon steeds minder goed zien wat hetgene was wat hij afbeelde. Was het een ruitjespatroon of toch een vaas? Was het een visuele dans, of toch het stratenplan van New York? Waren het willekeurige lijnen of letters van een maggiblokjesreclame op een muur buiten? Of maakt dat helemaal niets uit? Ook als je er niets mee hebt, met dat abstracte, kun je eindeloos kijken naar zo’n schilderij van Mondriaan: de balans in de lijnen en in de kleuren is mooi om te bestuderen.

Margot vertelde over Victory Boogie Woogie, het laatste schilderij van Mondriaan, dat hij noemde naar een muziektype. Zou hij naar die muziek geluisterd hebben terwijl hij werkte aan het doek?

In andere zalen van het Mondriaanhuis was de expositie ‘Onbegrensd’ opgezet. Zeven beeldend kunstenaars waren aan zeven componisten gekoppeld. Je kon steeds naar de kunstwerken kijken terwijl je via een koptelefoon de bijbehorende, nieuw gecomponeerde muziek kon luisteren. We vonden het net theater: je werd ondergedompeld en je blik werd geleid door het geluid dat je hoorde. Soms paste het precies, soms juist niet en dat zette je dan aan het denken. De WijkJury was bijzonder onder de indruk van het werk van beeldend kunstenaar Fadenka van der Sloot en componist Noëmi Schermann. Een rustgevende compositie, zoals een mantra, en een doek met alle ideeën die Fadenka had om te doen met het thema ‘Onbegrensd’ erop opgeschreven, en vervolgens stuk voor stuk overgelakt met tipp-ex.

Jesca over het werk van Jitske Bakker en Hans Bakker: “Ik was helemaal gefascineerd door de kreukels.”
Willem: “Niks is ook een begrip.”
Joyce: “de muziek maakt het heel bepalend waar je naar kijkt. Je gaat naar een betekenis zoeken.”