WijkJury Amersfoort bezoekt Jacob Lawrence in Kunsthal KAdE

Hieronder lees je hoe de WijkJuryleden hun museumbezoek aan Kunsthal KAdE  en het oeuvreoverzicht van Jacob Lawrence beleefd hebben:

Liesbeth: Zaterdagmorgen 8 november jl. brachten we met de Wijkjury Amersfoort een
bezoek aan de tentoonstelling over Jacob Lawrence in de kunsthal KAdE. Een nieuwe WijkJury bestaande uit een diverse groep deelnemers waar ik voor het eerst kennis mee maakte. Ik had me, in tegenstelling tot wat ik altijd doe, totaal niet voorbereid op hetgeen ging komen, noch qua kunstenaar noch qua thema. Het pakte meer dan goed uit want ik was na afloop van de tentoonstelling enorm geraakt, zowel door de enorme schoonheid van de kunst, de impact van de kunstenaar, mijn verbijstering over de actualiteit!
Modernist Jacob Lawrence, 1917 – 2000, behoort tot de meest invloedrijke Afro-Amerikaanse kunstenaars die ooit leefden. Zijn kunst is zonder oordeel en vertelt “het eerlijke verhaal”. Lawrence was alles behalve een protestkunstenaar. Razend knap voor iemand zonder opleiding die zijn bekendste/belangrijkste werk, de Migration serie, al op 24-jarige leeftijd schilderde. Belangrijk te vermelden is dat de Afro Amerikaanse geschiedenis niet werd onderwezen op scholen in de VS.
De huidige regering Trump wil dat de verhalen over de geschiedenis van de zwarte bevolking onderdrukt worden, des te belangrijker dat zijn werk bekender en bekender wordt.
De wijze waarop de dramatische geschiedenis van de zwarte bevolking in de VS zo schitterend, helder, krachtig en magisch zijn weergegeven, toen en nu, raken je diep in je hart en dat verklaart ook meteen het enorme succes van deze tentoonstelling. Een indrukwekkende tentoonstelling die iedereen zou moeten zien. Hulde aan Robbert Roos, directeur KAdE, die dit mogelijk heeft gemaakt. Het is wat vroeg, maar deze tentoonstelling verdient voor mij een 10!

Gert: Het verhaal dat hij overbrengt, en ook zijn levensverhaal zijn indrukwekkend, zijn kunst spreekt mij minder aan, het doet mij denken aan schilderijen gemaakt door kinderen, leuke kleuren, weinig tot geen perspectief en grove vormen.

Marion: Nog nooit in KAdE geweest. Wat fijn dat er een rondleiding was, door het vertellen en uitleggen van deze expositie gaf het mij een extra dimensie aan dit bezoek. Ik zou anders langs de schilderijen zijn gelopen en het zeker mooi gevonden hebben, maar nu deed het mij wat door de uitleg van de moderne kunst, Harlem Renaissance, echt mooi.

Monique: Wij, van de Wijkjury, waren er op zaterdagochtend 8 november extra vroeg, om 10.00 in het museum. De rondleiding was nl. vervroegd door de overweldigende belangstelling van het publiek. Prachtig natuurlijk dat een kunstenaar die bij vrijwel het Nederlandse publiek onbekend is, in zo’n korte tijd zoveel aandacht en enthousiasme oproept. Heel begrijpelijk trouwens, want het werk van Jacob Lawrence is heel toegankelijk en kleurrijk. Zijn onderwerp is het sociale leven in al zijn facetten. Wat spreekt mij aan in het werk van Jacob Lawrence ?
-De eenvoud van de vormen, nergens gepriegel of onnodige details.
-Interessante perspectiefwisselingen.
-Interessante vervormingen van een lichaam ( denk aan: de rugbyspeler) waardoor het accent op snelheid of lenigheid komt te liggen.
-Persoonlijk houd ik erg van de kunststroming Expressionisme. En Lawrence werkt expressionistisch. Deze kunststroming geeft de persoonlijke waarneming en de emoties weer door de vervorming van de werkelijkheid.
-De heldere warme kleuren
-De herkenbare huiselijke situaties, wat maakt dat de schilderijen waarop geweld het onderwerp is, extra hard aankomen: Er is zeker ook ´geweld´ in zijn werk, maar wat op mij het meeste indruk maakte, is de levensvreugde, de vitaliteit die van de doeken spat. Neem de huiselijkheid van een aantal panelen van de Migration Series. Geen drama, maar mensen in een treincoupé, die nieuwsgierig naar buiten kijken naar de fabrieksschoorstenen van Pittsburg, de picknickmand op het tafeltje en de baby op schoot. Zo gewoon en herkenbaar, je had het zelf kunnen zijn. Het was weer een prachtige ochtend met een indrukwekkende expositie die voor zowel volwassenen als kinderen en jongeren begrijpelijk is. Deze expositie geeft stof tot het uitwisselen van ideeën. En… misschien nog wel belangrijker, Ik kreeg na deze expo gelijk zin om zelf mijn kwasten te pakken.

Paul: Bezoek aan de tentoonstelling als gast van de Wijkjury Amersfoort, 8 november 2025 Jacob wie? Lawrence? Nooit van gehoord. Dat kan dus kloppen. In Amerika een topartiest,
hier in Nederland en wijde omgeving vrijwel onbekend. En KAdE heeft het lef om de eerste grote overzichtstentoonstelling in Europa van deze ‘African-American’ schilder (1917-2000)
te organiseren. En wat voor een overzicht! Tientallen schilderijen, tekeningen, zeefdrukken, op papier, doek, hardboard, met daarbij ook originele voorwerpen en materialen die Lawrence zelf gebruikte. Alles voorzien van gedetailleerde teksten met toelichting en uitleg. Met aparte series eert hij mensen als Harriet Tubman en John Brown, die zich persoonlijk hebben ingezet voor de bevrijding van slaven. En ook de ambachtslieden (de Builders) die vooral na de Tweede Wereldoorlog het land hielpen opbouwen. Een tentoonstelling die je misschien wel twee of drie maal moet bezoeken om alles te kunnen opnemen. Mijn favorieten van deze tentoonstelling? De schilderijen die Lawrence maakte in Afrika. Wat een stralende kleuren, ze spatten van het doek! Twijfelt u nog of u Lawrence gaat bezoeken? Niet uitstellen, gewoon gaan!

Salihanur: Het meest bijzondere vond ik hoe zijn werk is opgebouwd: het contrast tussen handgeschilderde gouache werken en de zeefdrukken is fascinerend. De gouaches spraken mij persoonlijk veel meer aan, ze zijn feller, directer en trekken meteen de aandacht. Je voelt er meer energie in. Tegelijkertijd merkte ik dat de tentoonstelling niet altijd gemakkelijk te begrijpen was. De achtergrondverhalen en historische context zijn essentieel om zijn werk goed te kunnen plaatsen. Zonder die kennis mis je soms lagen van betekenis. De rondleiding hielp daarin enorm; pas toen kreeg ik echt grip op wat ik zag.

Sieto: KAdE heeft als eerste museum in Europa een overzichtstentoonstelling over hem kunnen maken. In de VS is hij een gerenommeerde schilder, maar hier onbekend. Wat mij betreft onterecht. Zijn werk is indrukwekkend. Ik had van tevoren niet echt een indruk van wat ik ging zien. De eerste werken uit zijn beginperiode vond ik als thema indrukwekkend en de manier waarop het tot stand was gekomen, zoals de serie van 60 werken die als soort lopende band werk was gemaakt, boeiend. Maar van de schilderkunst werd ik niet warm of koud. In de loop der jaren vond ik de stukken wat artistieker worden en begon het mij meer te boeien. Ik herkende meer het kubisme, de stijl waar Lawrence aan gelabeld wordt. Hoewel de rondleiding een extra toevoeging was bij de tentoonstelling vond ik het wel een meerwaarde waardoor ik anders naar de schilderijen ben gaan kijken. Als graadmeter voor wat ik er zelf van vond is de vraag of ik een werk aan mijn muur zou willen hebben. Ik zou het niet prominent in mijn kamer hangen maar er zijn best schilderijen die ik tijdelijk op zou kunnen hangen.

Katja (te gast): Naast een prachtige selectie uit zijn authentieke, kleurrijke, verhalende oeuvre, maakt zijn levensverhaal ook indruk. En nu maar hopen dat zijn werk onder het huidige schrikbewind in de Amerikaanse musea mag blijven hangen….
Maar wat een wervelwind! Blij, beschaamd (dat dit oeuvre zelfs in de Europese kunstwereld nog vrijwel onbekend is en dat ik nog niet eerder van de Harlem Renaissance had gehoord) maar voldaan verlieten we de tentoonstelling, die het beste in kleine doses kan worden genoten. Binnenkort weer!

Frank: Zelden zo’n mooi prachtige grote overzichtstentoonstelling, zijn niet eens de juiste woorden voor deze tentoonstelling, gezien. INDRUKWEKKEND, HISTORISCH, BELADEN (vooral op dit moment!) Meer dan 150 werken heeft de kunsthal Kade weten te arrangeren vanuit heel Amerika.
Jacob Lawrence is een verhalenverteller van ca. 100 jr. geleden en die dit vertaald cq verbeeld heeft in prachtige schilderijen en tekeningen. De geschiedenis van de donkere Amerikaan wordt dan ook zo mooi weergegeven, I love it. Zijn mooiste series vind ik dan ook de “MIGRATION SERIES” waarin het verhaal verteld wordt van de trek van het zuiden naar het noorden van Amerika. Zo knap hoe hij dat weergegeven heeft op de 60 panelen en ook hoe die serie tot stand is gekomen. Hij was nog betrekkelijk jong, kon de trek goed verbeelden vanuit zijn hoofd op de panelen. Alle 60 panelen zijn ook tegelijkertijd, stuk voor stuk, behandeld met dezelfde kleur, zo knap! CHAPEAU, en dit mag ook echt met hoofdletters, voor Kunsthal Kade die super hard aan deze tentoonstelling heeft gewerkt.

Hatice: Ik ben erg onder de indruk van zijn levensverhaal en de manier waarop dit in zijn werk doorklinkt. Lawrence weet met krachtige kleuren en strakke lijnen ingrijpende verhalen te vertellen, zie bijvoorbeeld zijn Migration Series. In zijn geheel heeft de expositie me diep geraakt. Ik ging naar buiten met een beter begrip van zijn boodschap en met respect voor hoe hij maatschappelijke onderwerpen weet te verbeelden in zijn kunst.

Appie: Voor het eerst is er in Europa deze tentoonstelling te zien. Mensen komen van ver om deze te zien. Hoe KAdE tentoonstelt: Dit kunnen ze zo goed: belichting,  volgorde, hoogte, de ruimtes, de looproutes. Alles heel goed en met aandacht. De erfgenamen hebben het toevertrouwd aan KAdE en dat wil wat zeggen. Er stonden een aantal zeer persoonlijke stukken opgesteld zoals een plunjezak met persoonlijke teksten Ook een verfdoos met verf en kwasten. Mooi dat DIE kwasten hebben meegeholpen aan het werk dat we hebben gezien. Het was heel veel, veel verhaal en veel werken. Ik zal nog eens terugkomen.

Rebecca: WijkJury Amersfoort bezoekt Jacob Lawrence in Kunsthal KAdEDe kleuren die Jacob gebruikt zijn diep en complex. Hij gebruikt ze in schijnbaar eenvoudige vlakken en de hele serie van zestig doeken is opgebouwd uit dezelfde vier of vijf kleuren. Het doel is om het verhaal zo laagdrempelig en aansprekend mogelijk te maken. Bij de schilderijen is veel uitleg te lezen en dat helpt mij om het belang van zijn werk extra op waarde te kunnen schatten. Het wordt nergens belerend maar verdiept mijn begrip van de segregatie die in het hedendaagse nog diepe en lelijke wortels heeft. Iets in mij wordt aangeraakt en jubelt: “Dit verhaal moet verteld en gezien worden!” Het is onmogelijk om in te gaan op alle indrukken, gevoelens en gedachten die er komen, lopende door de tentoonstelling. Wat ik extra mooi vind zijn de vier kunstwerken gemaakt door kunstenaar en verzorger Barbara Earl Thomas. Tranen in mijn ogen als ik de expressiviteit en warmte ervaar van haar werken. Hier sta ik oog in oog met Jacob Lawrence en zijn vrouw. Ik ga de expo nog minstens twee keer bezoeken om deze steeds beter in mij op te nemen. Wat een mazzelaar ben ik dat ik hier mag zijn en dit werk mag zien!