Kunsthal KAdE - Dubbelsolo Natasja Kensmil & Sadik Kwaish Alfraji

WIJKJURY AMERSFOORT | DUBBELSOLO NATASJA KENSMIL & SADIK KWAISH ALFRAJI | KUNSTHAL KADE

Op zaterdag 20 november 2021 bezocht WijkJury Amersfoort de dubbelsolo-tentoonstelling van Natasja Kensmil en Sadik Kwaish Alfraji in Kunsthal KAdE.

Durdu’s dochter Beyza was mee met de WijkJury.
Durdu: wat vind je ervan?
Beyza: mooi!
Durdu: waarom?
Beyza: omdat ik hier nog nooit ben geweest.

We werden hartelijk ontvangen met koffie, thee en koekjes. Dat was wel fijn, want we waren er al om half tien in de ochtend. De kleine oogjes aan de tafel in het KAdE-café veranderden langzaam in wakkere blikken, terwijl we van museumdocent Machteld leerden dat er een verschil is tussen een kunsthal en een museum (een museum heeft een eigen collectie en een kunsthal heeft alleen wisselende exposities).
De expositie in Kunsthal KAdE is een dubbelsolo, dus twee artiesten met losse exposities, die in thematiek een overlap hebben.

Eerst bezochten we expositie van Natasja Kensmil. Enorme doeken met hele dikke klodders verf, in heel veel lagen opgebouwd. Toen we de eerste ruimte binnenliepen, werd het stil. Wow. Boem. Dat komt binnen. “Het is deprimerend, maar je wil ernaar blijven kijken,” zegt Serpil.
Jesca: “het is niet heel vrolijk, maar het is wel indrukwekkend.”
We zagen hoe de schilderijen gemaakt zijn door een boze kunstenares. Haar frustraties over onrecht en macht(smisbruik) weerspiegeld in haar schilderijen voelden we tot diep in ons binnenste.

De expositie van Sadik Kwaish Alfraji begon met een panoramische video-installatie. We zagen een park, een jongetje met een cowboypak aan (Sadik zelf), veel standbeelden en animaties. Het heeft dezelfde boosheid, maar het is dit keer wel gemixt met iets lichts. Misschien zelfs humor? Vooral de inkttekeningen die van foto’s van Sadik zelf en van zijn neefje zijn gemaakt, maken indruk.
Elly: “Je ziet dat hij aan de ene kant heel betrokken is bij Irak, en aan de andere kant heel afstotend.”

“Ze hebben allebei pijn gehad,” ziet Emine.
“Natasja kijkt achteruit, Sadik kijkt vooruit,” zegt Elly.
Is het een aanrader? Ja, vind Serpil: “Ook omdat je dan dat gevoel kunt ervaren dat wij nu hadden. Dat je kunt ervaren wat kunst met je kan doen.”
Wel raden we aan om bij Natasja te beginnen, en te eindigen bij Sadik. “Uit het werk van Sadik spreekt hoop en verbinding.” vindt Jesca. Elly knikt: “En het is goed dat het doorstroomt. Dat je moet doorlopen. Want anders kom je er nooit uit!”